متاسفم که متاسف نیستم ددی

آسمون دهن باز کرده بچشون اومده زمین...

و همونطور که هرچیزی یه استثنائی داره به استثنا بابای ما که فک میکنه بچه هاش جفتمون دوتا حیف نون بیشتر نیستیم...

و جالب این که بهمون میدون نمیده که خودمونو ثابت کنیم

فقط همیجوری تو خیالاتش دوتا بی عرضه حیف نون تربیت کرده

چمیدونم خب

حتما دلش میخواد اینو باور کنه

اگ سنم کمتر بود حتما لجی میشدم و میگفتم نه...نمیزارم بهش نشون میدم اشتباه میکنه...کاری میکنم بهم افتخار کنه...

همونطور که این ۲۰ سال نشون دادم و همیشه به چشمش کم بودن

 اما از به جایی به بعد وقتی فهمیدم مصممه دوتا بدرد نخور جای بچه هاش ببینه تصمیم گرفتم راحتش بزارم

شاید خوشش میاد اینجوری فکر کنه

شرمنده ام ولی من دیگ واس خوشایند هیچ کسی هیچ کاری نمیکنم...تا حالا هرکاری کردم واس ثابت کردن خودم به اونو بقیه بوده 

دیگه ازین خبرا نیست هرکاری که میکنم یا قراره در اینده بکنم فقط و فقط واس خودم و ثابت کردن خودم به خودمه!

باید زودتر از اینا میفهمیدم که باید اول به خودم ثابت کنم کیم...چیم...و دوست دارم چیکار کنم!